Hoihoi, en welkom weer bij een aflevering van mijn Soul Searching blogreeks. Vandaag ga ik maar eens los op de zin ‘volg je hart’, want dat is toch een lastig dingetje.
Laat ik bij het begin beginnen. Een van mijn grote drijfveren (dat durf ik onderhand wel te zeggen) is ‘nieuwsgierigheid’. Ik heb een lange lijst met boeken die ik wil lezen, mijn hobby-plannen zijn eindeloos, en ik hou van vragen stellen.
Hier zitten ook twee grote nadelen aan, met name in een werkcontext. Ten eerste is een gedeelte van de nieuwsgierigheid ook niet meer dan dat: het is vrij ondiep, en snel weer weg. Ten tweede is het scala aan intereses erg breed, ook als ik rekening hou met de ondiepe interesses.
Dat is dus best lastig als je werk wilt doen waarmee je betekenis kunt geven aan je leven. De wilde stappen in carrière vergen veel persoonlijke drive, en overredingskracht. Verder vraagt het ook een mate van acceptatie: als ik iets niet leuk meer vind, dan moet ik daar op acteren. Ongeacht hoe ‘invested’ ik ben qua expertise, ervaring, en opleiding.
Ik merk dat de drive van nieuwsgierigheid ook langzaam steeds grotere vormen begint aan te nemen. Behalve dat ik liever geen dingen wil doen die ik al in voldoende mate gedaan heb, wil ik inmiddels ook de dingen niet meer doen die daar op lijken. Tsja, zo gaat het hard natuurlijk 🙂
Men zegt dan wel eens tegen me dat ik langer moet volhouden, geduld moet hebben, of focus moet aanbrengen. Daar heeft men natuurlijk gelijk in, maar tegelijkertijd heb ik het idee dat men niet goed begrijpt hoe sterk de drive tot leren is, en hoe belangrijk een zinvolle invulling van mijn tijd voor me is.
Het afstellen van deze balans is geenszins makkelijk. Met name de bepaling van ‘zinvol’ is een uitdaging, omdat het vrij veel levenservaring vergt, en ook een behoorlijk emotioneel dingetje is. Hier zit echter ook een positief aspect aan: als ik werk aan iets dat ik belangrijk vind, dan ben ik bereid daar flinke offers voor te brengen. Ik vind het dan geen enkel probleem om dan dingen te doen die ik al eerder gedaan heb.
Vandaar dat ik dus zoveel aandacht besteed aan zingeving: werken aan iets zinvols geeft een prachtige combinatie van drive, lerend vermogen, en toepassen van mijn brede toolbox. De zin ‘volg je hart’ inspireert mij dus naar dat concept, maar het in de praktijk brengen ervan is complex: het afstellen van de balansen, de moeilijkheid van het luisteren naar je hart, en de verrekte hoeveelheid lef dat het vergt om keuzes te maken.
Dus als je ook geïnspireerd bent door de zin ‘volg je hart’, hou die inspiratie dan vast, maar wees je ervan bewust dat het in de praktijk brengen ervan erg lastig is. Het kan helpen om in de wereld van zelfhulpboeken en coaches te duiken, maar zorg ervoor dat je daadwerkelijk dingen gaat doen. Ik heb wel eens het gevoel dat de maakbaarheid van het leven door ons, de zelfhulpboeken, en de coaches overschat wordt. Het is moeilijk en confronterend!
Dank voor het lezen van deze editie. Lees je de volgende keer weer mee? Als je zin hebt, kunnen we connecten op LinkedIn!